در یک کیلومتری مسیر یاسوج به اصفهان چشم اندازی زیبا و طبیعی چشم هر مسافری را مینوازد که به تنگ مهریان معروف است.
در این مکان رودی با کش وقوس و پیچیدگی خاص با رنگ آمیخته به سبز و فیروزهای، در درهای نه چندان عمیق انگاری فرش سبز مواجی را به نمایش گذاشتهاست. درختان زیبایی اطراف این رودخانه سر خم کردهاند، گو عاشقانی هستند که به ستایش این فرش فیروزهای میپردازند.
امامزادهای به نام امامزاده شاه حسن در این منطقه وجود دارد که پذیرای زایران در این منطقهاست.
در این منطقه درختها کج و معوج درکنار هم قرارگرفتهاند، آب زاییده از برف که در منطقه کاکان میگذرد، مسیری جدا از رود مهریان را طی میکند. اگرچه راهسازان برای ایجاد جادههای عریض دراین منطقه به مسطح کردن تپهها پرداختهاند اما درختهای استوار بر تپهها را بر روی پشتههای کوچک مخروطی شکل نگاه دارند و ویران نکنند.
تنوع درختانی نظیر سپیدار، بلوط، افرا، چنار، کاج، انگور وحشی و بنه در تنگ مهریان از ویژگیهای این منطقهاست.
تنگه مهریان در زمستان هم محل رفت و آمد علاقه مندان به اسکی است. این تنگه دراین فصل همچنین شاهد تشکیل یخی بزرگ برروی صخرهای مقابل بارگاه امامزاده حسن است که این توده یخ روز شصتم زمستان شکسته شده و روز هفتادم (حدود دهم اسفندماه) با صدایی که کیلومترها شنیده میشود، از صخره فروریخته و مژده بهار میدهد. آب زلال و شفاف رودخانه مهریان که بخشی از آن از چشمههای تنگ معروف به کبوتری است پس از طی مسیر به رودخانه بشار یاسوج و رودخانه کارون در استان خوزستان میریزد. فاصله تا مرکز استان 5 کیلومتر